ගරු මන්ත්‍රිවරුන්ගේ 'රට සවාරි'

මන්ත්‍රිවරුන්ගේ පිට රට සවාරි සෙල්ලම යළි ඇරැඹී ඇත. මධ්‍යම පළාත් සභාවේ මන්ත්‍රිවරුන් පිරිසක් මැලේසියාවේ සංචාරයකට ගොස් තිබෙන්නේ පළාත් පාලන විෂයට අදාළ වැඩමුළුවකට මුවාවෙමිනි. තවත් මන්ත්‍රිවරුන් පිරිසක් හෙට අනිද්දා මැලේසියාව බලා යෑමට නියමිතය.

මෑත කාලයේ සෑම ආණ්ඩුවක් යටතේම මේ පිටරට සවාරි සෙල්ලම සිදුවිය. කෙතරම් විවේචන කළත් හෙළිදරව් කිරීම් කළත් 'සෙල්ලම' නතර වූයේ නැත. යහපාලන ආණ්ඩුව යටතේද සෙසු ආණ්ඩු කළ වරදම එලෙසම සිදුවෙමින් පවතී. මේ ආණ්ඩුව බලයට පැමිණි මුල් කාලයේ උතුරු මැද පළාත් සභා මන්ත්‍රිවරුන් පිරිසකගේ මෙවැනි රට සවාරියක් නතර කළ බව මතකය. එහෙත් මධ්‍යම පළාත් සභා මන්ත්‍රිවරුන්ගේ 'පිටරට සවාරි'යට එවැනි කිසිදු බාධාවක් එල්ල වී නැති බව පෙනේ.

මන්ත්‍රිවරුන්ගේ පෞද්ගලික මුදල් වියදම් කර පිටරට සවාරි ගැසීමේ ප්‍රශ්නයක් නැත. එහෙත් ණය උගුලක සිර වී අති දුෂ්කර ආර්ථික අභියෝගයනට මුහුණ දී සිටින රටක බදු මුදල් වැය කර ඊනියා මහජන නියෝජිතයන් මෙලෙස රට සවාරි යෑම බරපතළ වරදකි. ඔවුන් මේ සවාරිවලට කියන්නේ අධ්‍යාපන නොඑසේ නම් අධ්‍යයන චාරිකා කියාය. එහෙත් එදා මෙදාතුර ගිය මේ ඊනියා අධ්‍යයන චාරිකාවලින් සිදුව ඇති සේවය කුමක්ද? වැදගත් ප්‍රශ්නය එය මිස අනෙකක් නොවේ.

ජනතාවගේ බදු මුදල් කෝටි ගණන් වැය කරමින් යන මේ ඊනියා අධ්‍යයන චාරිකාවලින් මේ රටේ ජනතාවගේ ජීවිතයට අබමල් රොනක සේවයක් සිදුව ඇතැයි කිව හැකිද? මධ්‍යම පළාතේ දැවෙන ප්‍රශ්න කොපමණ තිබෙනවාද? ඒ ගැන අධ්‍යයන කරන්න මේ ඊනියා මහජන නියෝජිතයන්ට වෙලාවක් නැත. ඊට වඩා වැදගත් වැඩ ඔවුන්ට ඇත. ප්‍රාදේශීය සභාවක මන්ත්‍රිවරියක පාරක තණකොළ කපන ඡායාරූපයක් පසුගියදා පත්‍රවල පළ වී තිබිණි. ඇය 'පාර' සුද්ද කරන්නේ ප්‍රාදේශීය සභාව ඊට කම්කරුවන් යොදන්නේ නැති නිසාය. එහෙත් ඒ ගැන අදාළ සභාපතිගෙන් ප්‍රශ්න කිරීමට මන්ත්‍රිවරියට මෙන්ම ජනතාවටත් ශක්තියක් නැත.

මධ්‍යම පළාත් සභාවේ නිල කාලය ලබන ඔක්තෝබරයේ මුල අවසන් වීමට නියමිතව තිබියදී මැලේසියාවේ අධ්‍යයන චාරිකා යන මන්ත්‍රිවරුන් පිරිසට ඉන් ලබන 'දැනුම' බෙදා දෙන්නට ඉඩක් ලැබේද යන්න ප්‍රශ්නයකි. ඡන්දය මුවවිට තියාගෙන ගිය මේ රට සවාරියේ අරමුණ මහජන මුදලින් නොමිලේ 'ආතල්' ගැනීම මිස වෙන කුමක්ද? උතුරු මැදට පැනවුණු වාරණය මධ්‍යම පළාතට නොපැනවුණේ මන්ද යන්න වෙනම විමසිය යුත්තකි. ආණ්ඩුවේ ඇමැතිවරුන් ඇතුළු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රිවරුන් බදු මුදලින් පිටරට සවාරි යන්නේ නම් අප ඉඳහිට හෝ සවාරියක් ගියාම කුමක්වේදැයි පළාත් සභා මන්ත්‍රිවරුන් සිතනවා විය හැකිය. බැලූ බැල්මට එවැනි සිතුවිල්ලක ඇති වරදක් නැත. මීයක් කඩන්නේ අත ලෙවකන්නට දැයි කතාවක් ඇත. විශාල මුදලක් වැය කර පළාත් සභා මන්ත්‍රි ධුරයක් ලබාගන්නේ මහජනයාට සේවය කිරීමට නොවන බව දේශපාලන අඥානයන් නොවන ඕනෑම කෙනකු දන්නා සරල සත්‍යයකි. එනිසා මහජන මුදල් නාස්ති කිරීමක් ගැන වගේ වගක් ඔවුන්ට නැත.

කොළේ වසා ගසා වැඩක් නැත. ඇත්ත යුත්ත කතා කරන්නේ නම් මේ දේශපාලනඥයන්ගෙන් අති බහුතරය අද කරන්නේ බඩරස්සාවය. මන්ත්‍රි ධුර ලබාගන්නේ හත්මුතු පරම්පරාවටම හම්බු කර ගැනීමටය. 'බලය' පාවිච්චි කරමින්, වරප්‍රසාද ලබාගනිමින් 'සුපිරි' පුරවැසියකු ලෙස ජීවත්වීමටය. 'බල්ලෝ මරා හෝ සල්ලි හොයලා ඉන්න ටිකේ ඉමුකො සුදා ජොලිය දමාලා' යන්න ඔවුන්ගේ ජීවන දර්ශනයයි. ඒනිසා ගිනි පොලියට ගත් සල්ලිවලින් හෝ තමන්ගේ සුවපහසුව සාදා ගැනීම ගැන මේ කිසිවකුට කිසිදු හිරිකිතයක්, පිළිකුලක් දැනෙන්නේ නැත. ලජ්ජා බය දෙකම ඔවුන්ට නැත. ඒනිසා මේ 'මජර ක්‍රමය' තිබෙන තුරු මෙවැනි පිටරට සවාරි යෑම නතර වන්නේද නැත.