මහින්දගේ ආරක්ෂාව

ගෝල්ෆේස් මැයි රැලියට ගැලූ ජන ගඟ දැක බියට පත් වූ ආණ්ඩුව සිය ආරක්ෂාව අඩු කළ බව හිටපු ජනාධිපති කුරුණෑගල දිස්ත්‍රික් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රි මහින්ද රාජපක්ෂ ඉකුත් දිනෙක හිරියාලේ පන්සලක පැවැති රැස්වීමකදී ප්‍රකාශ කර තිබිණි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රි දිනේෂ් ගුණවර්ධන පාර්ලිමේන්තුවේදී විශේෂ ප්‍රකාශයක් කරමින් කියා සිටියේද ගෝල්ෆේස් රැලියෙන් බියවී ඇති ආණ්ඩුව හිටපු ජනාධිපතිගේ ආරක්ෂාවට යොදවා සිටි පොලිස් නිලධාරීන් 42 දෙනකු මැයි දිනට පසුදිනම ඉවත් කළ බවය. රාජපක්ෂ මහතා පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රිවරයකු බැවින් මේ සම්බන්ධව අවශ්‍ය පියවර ගන්නා ලෙස මන්ත්‍රිවරයා කතානායකවරයාගෙන් ඉල්ලීමක්ද කර තිබිණි.

මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ ආරක්ෂකයන් සංඛ්‍යාව හදිසියේම අඩු කිරීම ගැන මන්ත්‍රි විමල් වීරවංශ පාර්ලිමේන්තුවේදී ප්‍රශ්න කළ අවස්ථාවේ නීතිය හා සාමය පිළිබඳ ඇමැති සාගල රත්නායක ඊට පිළිතුරු ලබාදෙමින් කියා තිබුණේ ප්‍රභූන්ගේ ආරක්ෂක තත්ත්ව සමාලෝචනයකින් පසුව පොලිස්පතිවරයා විසින් මෙම අඩු කිරීම කර ඇති බවය. හිටපු ජනාධිපතිගේ ආරක්ෂාවට සිටින පොලිස් නිලධාරීන් සංඛ්‍යාව 229 සිට 187 දක්වා අඩු කර ඇත්තේ අදාළ වාර්තාවට අනුව බවත් ඉදිරියේදී ආරක්ෂාව තර කිරීමේ අවශ්‍යතාවක් මතුවුවහොත් අදාළ තීරණය පොලිස්පතිවරයා විසින් ගනු ලබනු ඇති බවත් ඇමැතිවරයා එහිදී කියා තිබිණි. හෙතෙම අවධාරණය කර තිබුණේ මේ සම්බන්ධව කිසිදු දේශපාලන මැදිහත්වීමක් නොමැති බවය.
1988 වසරේ ජේ. ආර්. ජයවර්ධන මහතා ජනාධිපති ධුරයෙන් විශ්‍රාම ගැනීමේදී ඔහුගේ ආරක්ෂාවට නිලධාරීන් 65ක් සිට ඇත. එහෙත් 1996 වසරේ ඔහු මියයන විට සිටියේ ආරක්ෂකයන් 18ක් පමණි. ඩී. බී. විජේතුංග මහතා ජනාධිපති ධුරයෙන් විශ්‍රාම යනවිට ආරක්ෂකයන් 78 ක් සිට ඇත. ඔහු මියයන විට සිට ඇති ආරක්ෂකයන් සංඛ්‍යාව 12කි. 2005 වසරේදී හිටපු ජනාධිපතිනි චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග විශ්‍රාම යනවිට නිලධාරීන් 198 දෙනකුගේ ආරක්ෂාව ඇයට ලබාදී තිබුණේ එතුමිය එල්.ටී.ටී.ඊ. ඉලක්කයක්ව සිටි නිසාය. මරාගෙන මැරෙන එල්.ටී.ටී.ඊ. ප්‍රහාරයකින් ජනාධිපතිනියට ඇසක්ද අහිමිව සිටියාය. එහෙත් රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව කුමාරතුංග මහත්මියගේ ආරක්ෂාව අඩු කළ අතර ආරක්ෂාව ඉල්ලා අධිකරණයට යෑමට ඇයට අවසානයේ සිදුවිය. පසුව ආරක්ෂාව ලැබුණේ අධිකරණ නියෝගයකිනි.
හිටපු ජනාධිපතිවරයාගේ 'ආරක්ෂාව' අඩු කිරීමද එවැනි දේශපාලන හේතු මත සිදුකළේ නම් කිසිසේත් එය අනුමත කළ නොහැකිය. රාජපක්ෂ මහතා එල්.ටී.ටී.ඊ.ය මිලිටරිමය වශයෙන් පරාජය කිරීමට දේශපාලන නායකත්වය ලබාදුන්නෙකි. ඔහුගේ ආරක්ෂාව හා සෙසු ජනාධිපතිවරුන්ගේ 'ආරක්ෂාව' ගැන කාරණය සමාන නැත. ආරක්ෂක තත්ත්ව සමාලෝචන වාර්තාවට අනුව තීරණ ගැනීම ගැන විවාදයක් නැත. එහෙත් මැයි දිනයට පසුදිනම මේ වාර්තාවට අනුව හිටපු ජනාධිපතිගේ ආරක්ෂකයන් අඩු කිරීම සදාචාරසම්පන්න නොවේ. එක්කෝ එය දේශපාලනිකව ගත් තීරණයකි. නොඑසේනම් කවරකු හෝ ආණ්ඩුවට දුන් ලණුවකි. කුමන හේතුවක් නිසා කළත් එය දුර්වල තීන්දුවක් ලෙස පෙනීයෑම සාධාරණය.
හිටපු ජනාධිපතිනි චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගට මේ වනවිට ආරක්ෂකයන් 59 දෙනකු ලබාදී ඇති අතර හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂට ආරක්ෂකයන් 187 දෙනකු ලබාදී ඇත. රාජපක්ෂ මහතා ජනාධිපති ධුරයෙන් ඉවත්වනවිට ආරක්ෂකයන් 229 දෙනකු ලබාදී තිබිණි. මීට කලකට පෙර හයිඩ් පාක් හිදී පැවැති රාජපක්ෂ මහතා සහභාගි වූ ආණ්ඩු විරෝධී රැස්වීමකින් පසු ඔහුගේ ආරක්ෂාව අඩු කළේය. එවැන්නක් කළ දෙවැනි අවස්ථාව මෙයය.

එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කරන 'මහින්ද පාර්ශ්වය' ඇමැති සාගල රත්නායකගේ පිළිතුරින් සෑහීමකට පත්නොවීම පුදුමයක් නොවන්නේ මේ කාරණා මතය. ඹ්.ඊ.ඊ.ඡ්. හිතවාදීන්ගේ තර්ජනයට ලක්වී සිටින මන්ත්‍රි සුමන්තිරන්ගේ ආරක්ෂාව තර කර තිබියදී හිටපු ජනාධිපතිගේ 'ආරක්ෂාව' මෙලෙස අඩු කිරීම සාධාරණ නැති බව ඔවුන්ගේ තර්කයයි. රාජපක්ෂ ආණ්ඩු සමයේ හිටපු ජනාධිපතිනිය, හිටපු හමුදාපති සරත් ෆොන්සේකා, හිටපු කැබිනට් ඇමැතිවරයකු වූ පොදු අපේක්ෂක මෛත්‍රිපාල සිරිසේන වැනි ප්‍රභූන්ගේ 'ආරක්ෂාව' අඩු කළ බව කියමින් වර්තමාන ක්‍රියාමාර්ගය සාධාරණීයකරණය කිරීමට යෑම 'යහපාලනය' නොවේ.
ආණ්ඩු පාලනයේදී වරක් නොව දෙවරක් සිතා බලා ආණ්ඩුව තීරණ ගත යුතුය. එහෙත් පාලකයන් බොහෝවිට නොකරන්නේද එයමය.